आज म पहिलो पटक यस सम्मानित सदनको रोष्ट्रममा उभिएर बोलिरहेको छु । आज म आगामी आर्थिक वर्षको बजेटमाथिको छलफलमा भाग लिन उपस्थित भएको हुँ । तर, मलाई आज अलिकति बजेटभन्दा बाहिरको विषयमा पनि बोल्ने छुट छ भन्ने लाग्छ । सबैभन्दा पहिला आदरणीय शहीदहरू रत्नकुमार बान्तवा, वम बान्तवा लगायतका ज्ञात अज्ञात शहीदहरूमा भावपूर्ण श्रद्धाञ्जली अर्पण गर्न चाहन्छु। आज म इलामेलीवासीहरुको कारणले उभिन पाएको छु ।मलाई विजयी गराएर पठाउनुहुने इलाम, देउमाई, माई, चुलाचुली, फाक्फेथुङ, माङ्सेवुङका अति आदरणीय मतदाता प्रति आभार प्रकट गर्दछु । सम्माननीय सभामुख महोदय भदौ २६ को अप्रिय घटनापछि वैशाख १५ गतेको उपनिर्वाचन पश्चात म यहाँ उपनिर्वाचन मार्फत पहिलो पटक संसद्मा उभिएको छु ।  

मलाई लागिरहेको छ । आज पनि बुवा यहीँ कतै उभिरहनु भएको छ । उहाँप्रति पनि भावपूर्ण श्रद्धाञ्जली अर्पण गर्दछु । हामी सबैलाई थाहा छ । बुवा सुवासचन्द्र नेम्वाङ लोकतन्त्रका अटल हिमायती हुनुहुन्थ्यो । विचारको विविधता, बहुदलीय प्रतिस्पर्धा र स्वस्थ बहसलाई सम्मान गर्नुहुन्थ्यो । मुलुक एकजुट भएमा समृद्ध राष्ट्र निर्माण गर्न सकिन्छ भन्नेमा उहाँ दृढ हुनुहुन्थ्यो ।  

सबै भाषाभाषी, धर्म, संस्कृति र जातजाति प्रति समान आस्था र सहअस्तित्व र आपसी एकता तथा मेलमिलापले मात्र राष्ट्रिय एकता बलियो हुन्छ भन्नेमा मान्यता राख्नुहुन्थ्यो । म उहाँले देखाउनु भएको यही मार्गदर्शनलाई शिरमा राखेर काम गर्ने संकल्प व्यक्त गर्दछु । मेरो हात समाएर अब युवा तयार हुनुपर्छ भनेर इलामेली जनताको न्यानो काखमा पठाउनुहुने हाम्रो पार्टीका श्रद्धेय अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीलाई धन्यवाद दिन चाहन्छु । कृतज्ञता व्यक्त गर्दछु । त्यसैगरी मलाई चुनावमा सहयोग गर्नुहुने सत्ता गठबन्धनका दलहरू नेकपा माओवादी केन्द्र, नेकपा र नेपाल परिवार दलका आदरणीय नेताहरूप्रति पनि धन्यवाद व्यक्त गर्दछु ।

सम्माननीय सभामुख महोदय बजेटबारे बजेटको सन्दर्भमा हाम्रो अग्रजहरूले राख्नु भएको राय र सुझावलाई समर्थन गर्दछु । मलाई लाग्दछ । बजेटको बलियो पक्ष । कमजोर पक्ष दुवै हुन्छ । उज्यालो सँगसँगै छायाँ पनि हुन्छ । उज्यालो पाटोलाई बोकेर छुटेकालाई समेट्ने तर्फ हाम्रो बहसलाई केन्द्रित गर्नुपर्छ । बजेट भनेको देशको एक आर्थिक वर्षको आय र व्ययको समग्रता हो । एक वर्षको योजना र कार्यक्रम हो । सरकारको घोषणापत्र पनि हो । तसर्थ बजेट एउटा यथार्थमा आधारित पनि हुनुपर्छ । अर्थमन्त्रीज्यूले यथार्थलाई ध्यानमा राखेर बजेट बनाउने प्रयास गर्नुभएको छ । उहाँलाई धन्यवाद दिन चाहन्छु । समयको कारण बजेटको समग्रता बारे बोल्ने छुट मलाई छैन् । त्यसैले संक्षिप्‍तमा आफ्नो भनाई राख्दैछु ।     

म नयाँ सांसद हुँ । जनताहरूको हामी प्रतिको आशा भरोसा र विश्वास मसँग आलो छ । जनताहरूको आशा, अपेक्षा र माग तथा आक्रोश भर्खरै सुनेर आएको छु । दोस्रो कुरा म युवा पनि हुँ । युवाहरूको परिवर्तन र हुटहुटीको समस्यालाई नजिकबाट छामेको छु । जनताहरूको ती आशा, अपेक्षा र मागको सम्बोधनका लागि बजेट पर्याप्त छ कि छैन् भन्नेकुरा ठूलो प्रश्न छ ।यस वर्षको मात्र होइन् । हरेक वर्षको बजेट सुन्दा मलाई लाग्छ । आम जनताहरूलाई लाग्ने गरेको छ । अब देश बन्छ, बन्छ । तर फेरि एक वर्षपछि परिणाम हेर्दै गर्दा उहीँ घुमीफिरी रकस्टारजस्तै हुन्छ । त्यही कारणले गर्दाखेरी यति अग्रज र अनुभवी माननीयज्यू हरूको अगाडि उभिएर बोलिरहँदा खेरि म सम्माननीय सभामुख महोदय मार्फत सोध्न चाहन्छु ।   

हाम्रो यात्राको तयारीमा समस्या कहाँ छ ? । किन हामी विकासको हिसाबले जहाँको त्यहीँ छौं ? । कार्यान्वयनको समस्या कहाँ कहाँ छ ? । हाम्रो विकास र समृद्धिको बाधक को हो ? समृद्धिका बाटोमा किन पटक पटक काँडा भेटिन्छन् ? । समृद्धिका यात्रामा अघि बढेका पाइलामा किन घरिघरि घाउचोट मात्रै लाग्छ । बाटोको अवरोध पन्छाउन तर्फ हाम्रो ध्यान जानुपर्ने हो कि ? । समस्या भ्रष्टाचार हो कि संरचनागत त्रुटि ? अथवा राजनीतिक अस्थिरता हो ? । हामीले आफैले आफैलाई प्रश्न गर्ने बेला आएको छ । सम्माननीय सभामुख महोदय हामीसँग के छैन ? प्राकृतिक हिसाबले सम्पन्न छौं । जनता परिवर्तनको तीव्र आकाङ्क्षामा मात्र होइन् । गहिरो प्रतिवद्धतामा छन् । समृद्ध नेपाल सुखी नेपालीको राष्ट्रिय संकल्प पनि छ । संविधान छ । अन्तराष्ट्रिय प्रतिवद्धता छ । आवधिक योजना र रणनीति पनि छ । कार्यान्वयनका लागि संरचना पनि छ । तर, हाम्रो यात्रा किन अघि बढिरहेको छैन ? । तल जनताले योजना मागी रहनुहुन्छ । हामी एउटा प्रण गछौँ । बजेट पनि आउँछ । तर, गुणस्तरीय काम भइरहेको हुँदैन । समस्या सुशासनको हो कि ? । यसतर्फ विमर्शका लागि अपील गर्दै फेरिपनि बजेटलाई समर्थन । शुभकामना दिँदै म मेरो मन्तव्य टुंग्याउन चाहन्छु ।